Monodram Koniec wyróżniony na „dRoBNYM”

Jarosławiecki Ośrodek Kultury i Sztuki na dwa dni został zawładnięty przez teatr. Zamysłem organizatorów wydarzenia jest zapraszanie teatrów małych form „drobnych”, o czym świadczy sama nazwa festiwalu. W tym święcie sztuki uczestniczyli więc monogramiści i grupy teatralne z różnych stron Polski m.in. Racibórz, Katowice, Lublin, Dębno, Wałbrzych, Żabno, Gdynia (spektakl gościnny).

W czasie wydarzenia artyści, instruktorzy, reżyserzy, mieszkańcy Jarosławia mieli okazję obejrzeć rozmaite spektakle. Były one odmienne pod względem formy, jak i treści. Podnoszono tematy trudne i niekiedy ciężkie w odbiorze tj. o śmierci, przemijaniu, poświęceniu. Widzowie mogli doświadczyć kreacji świata rustykalnego i mądrości ludowych. Swoistym kontrapunktem dla takiej tematyki były: spektakl „muzyczny” o nudzie czy przewrotna komedia o ludziach i aniołach. Był również czas rzeczowe i konstruktywne omówienia wszystkich prezentacji przez jury oraz dyskusje.

I tak, po obejrzeniu 8 spektakli teatralnych, jury w składzie: Magdalena Bochan-Jachimek, Maciej Szukała, Grzegorz Wójcicki postanowiło przyznać trzy nagrody oraz trzy wyróżnienia. Jedno z nich powędrowało do Bartosza Mazurkiewicza (Teatr KODorosły) za „plastyczne zbudowanie beckettowskiego bohatera w spektaklu”.

Ponadto jury w podsumowaniu podziękowało organizatorom za „wyczarowanie przestrzeni, w które doświadczyliśmy wspólnotowego przeżycia tajemnicy istnienia”. Zwrócono też uwagę na to, że „takie spotkania budują lepsze i głębsze relacje międzyludzkie oraz pomagają tworzyć lepszy świat”.

Oto kilka słów wrażeń Bartosza:
Do odległego Jarosławia wyruszałem nieco niepewny. Po pierwsze długa podróż, aklimatyzacja w nowym miejscu. Po drugie, dość dawno nie grałem monodramu. Jednak moje obawy okazały się nieuzasadnione. Życzliwość i serdeczne przyjęcie przez głównych pomysłodawców wydarzenia (Anię i Pawła) sprawiły, że mogłem spokojnie przygotować się do grania oraz poczuć atmosferę teatralnej uczty. Bardzo Im za to dziękuję oraz pozostałym osobom, które okazały pomoc w trakcie festiwalu.
Miałem również okazję usłyszeć kilka słów uwag i krytyki, które – mam nadzieję – w przyszłości okażą się owocne. Zwłaszcza interesujące było nowe spojrzenie na monodram z punktu widzenia pewnych obrazów i nawiązań do sztuki malarstwa.
Podróż do dalekiego Jarosławia była bardzo udana, bo poza wrażeniami artystycznymi to również (a może przede wszystkim) moment i miejsce na spotkanie z dawny znajomymi i nowymi osobami, dla których teatr zajmuje

Na koniec bardzo dziękuję Panu Anatolowi za duchowe wsparcie i kolejne już pozwolenie na zagranie monodramu; Pani Dyrektor Dębnowskiego Ośrodka Kultury – Joannie Rau – za okazaną pomoc oraz całej rodzinie cierpliwe znoszenie artystycznych pomysłów.

mBa